Dag -51

Sus Bergmans, John De Decker, Roland Van Criekingen en Tuur Vanempten schreven in de Gids van april 2006 een artikel waaruit we onderstaande stukjes plukten.

Onderwijs in Cuba is over de hele lijn gratis. En kwalitatief staat het zeer sterk.

Volgens deze maatstaf (zie volledig artikel) staat Cuba, in de reeks van derdewereldlanden, op de zesde plaats met een armoedegraad van 4,8% en Guatemala (22,9%) op de eenenvijftigste plaats.

900.000 Guatemalteken tussen 15 en 49 jaar zijn besmet met het HIV-virus. Cuba (elf miljoen inwoners) telt in die leeftijdscategorie 3.300 besmette personen. België (bevolking: tien miljoen) telt er 10.000.

De verschillen in het onderwijssysteem kunnen verklaard worden vanuit de beschikbare middelen. Guatemala besteedt zo’n 2,31% van het bruto nationaal inkomen aan onderwijs. Het gemiddelde voor heel Latijns-Amerika bedraagt 4%. Cuba geeft er 8,1% aan uit. In 2005 werden de uitgaven overigens met 20,5% verhoogd.

De Cubaanse gezondheidszorg is bereikbaar voor iedereen: preventief gericht en gratis.
In de klinieken krijgen de zieken hun geneesmiddelen gratis. Elke médico de la familia is verbonden aan een apotheek waar men geneesmiddelen kan kopen tegen een matige prijs.

De economie in Guatemala steunt voornamelijk op landbouw en grootgrondbezit. Tachtig procent van de grond is in handen van tien procent van de bevolking. Guatemala staat vierde op de wereldranglijst van ongelijkheid.

Problemen met de mensenrechten in Cuba hebben te maken met de individuele burgerlijke vrijheden. Cuba staat inzake sociale rechten op nummer 1. Dat erkennen zelfs de Verenigde Naties. Cuba staat voor de uitdaging om de sociale en de individuele vrijheden met elkaar te combineren.

Nog een teer punt (voor Cuba) is de controle.
De wijkcomités, de massaorganisaties, de eerstelijnsgezondheidszorgorganisaties vormen heel sterke netwerken, die er voor zorgen dat Cuba stand houdt. Maar sommige mensen ervaren ze als een vorm van controle. Daartegenover zorgt deze sociale controle er wel voor dat de criminaliteit laag blijft.De Cubanen klagen ook over de beperkte informatiekanalen waarover ze maar beschikken. De gezinnen kunnen thuis niet kijken naar buitenlandse tv-zenders en de mogelijkheden van een aansluiting op het internet zijn miniem en heel duur.

De vergelijking Guatemala-Cuba op basis van de Millenniumdoelstellingen speelt duidelijk in het voordeel van Cuba.

(Klik'ier voor volledig artikel)

Dag -52

Halil probeert een Nederlandse vertaling van dit gedicht te maken.

Dag -54

Rainy-lazy-sunday-afternoons zijn uitermate geschikt om eerder droge zaken als Wikipedia eens te doorbladeren. Zoals alle encyclopedie's moet je ook Wikipedia “altijd kritisch en met het nodige snuifje zout“ benaderen.

Vandaag vermeldt de wiki/Portal:Cuba een stukje over computersoftware op Cuba.

“Vorige week zegden verschillende ministers uit de Cubaanse regering hun steun toe aan de verschuiving van Windows naar “open source” software, voor de publieke sector. Ook andere regeringen waaronder die van Brazilië, China, Noorwegen en Venezuela overwegen een gedeeltelijke of totale omschakeling naar “open source”. Verschillende stadsbesturen hebben lopende projecten. In Europa werken Amsterdam, Bristol en Munchen in die richting.”

Dag -55

Johan: De koraal-riffen van Cuba zijn fenomenaal. Wij bezochten die ten noorden van Camaguey. Die van Egypte vond ik ook niet slecht die liggen niet zo diep in de zee.


Klik hiernaast voor een stukje uit National Geographic, klik hieronder voor een "impressie".

Dag -64

Half december, was het dan?, sprak Halil met een paar Duitse vrienden die zeer enthousiast terugkwamen van een reis door Venezuela.
-Dirk, hebt ge goesting om een studiereis te maken naar Venezuela en Cuba? Eén week Venezuela en één week Cuba?
-Goesting? Ja, merci, goesting wel, ja.
-Zeer goed dan zijn we weg, wanneer?

(Enkele maanden later...)
Ondertussen sloten we ons aan, gemakshalve voor de organisatie, bij een groep. Een groep syndicalisten, even nieuwsgierig als wijzelf. Syndicalisten zijn sociale mensen, over 't algemeen, en dus nieuwsgierig naar sociale experimenten, zoals die in Caracas, waar de kleerkasten aan de bomen groeien, en Havana , waar Fidel Castro al 50 jaar de plak zwaait. Cuba wordt het, Havana, "la Habana". Caracas is voor een volgende keer.

We kregen een programma toegestuurd. Ziet er goed uit, hé?

Chris: "Miljaar, ik wil al jaren naar de auto's in Havana gaan kijken..."
Opa: "Waarom willen ze naar Cuba? Er zijn mooier eilanden dan Cuba!"
Fré bracht van zijn eigen Cuba-reis een blikje Tropi-Cola mee.
Volgens Peter is Cuba een politiestaat.
Anderen dan weer vinden Cuba een alternatief voor ons eigen sociaal-economisch systeem.