Zondag, 22 april 2007
We stegen met een zucht, want het vliegtuig liet op zich wachten, het was al donker toen we instegen. Tot boven in de lucht. We zaten zo gezellig in ons broodroostertje, nee, dat is niet waar, het was een deftig vliegtuig.
Kaart van Cuba, klik hier.
Zondagochtend, 22 april 2007, ontwaken we in Bayamo.
Weer met een zucht, nee, het is grapjas Halil die ons heel eventjes laat wachten. Niet erg, we missen alleen de jeeps die ons tot de Alto de Naranjo moeten brengen. Als ze niet op tijd kunnen vertrekken geraken ze niet terug voor het donker. Hellingen van 45%, de jeeps, die toch teruggekomen waren, kreunen. Vanaf de Alto de Naranjo is het nog een paar uur wandelen tot aan de Comandancia de la Plata. Eind jaren '50 was dit het hoofdkwartier van Fidel Castro.
Midden in de Sierra Maestra, de hoogste bergketen van Cuba. We hadden geluk, er was niet veel mist en geen regen.
De hoogste top is de Turquino, 1.974 meter. (Signal de Botrange: 694 meter, Kilimanjaro: 5.895 meter) . Fidel Castro zelf heeft de Turquino nooit beklommen.
De bel, een nationaal symbool in Cuba (later meer daarover) geeft aan dat we een nationaal monument betreden. De Comandacia ligt trouwens in een natuur-reservaat.
De frigo diende niet voor eten, maar om de medicamenten te bewaren. Hij draaide op kerosine, niet op electriciteit.
De tweede van links is onze gids in de bergen: Asmer Sabina.
In de eerste hut van de Comandancia is nu een klein museum ondergebracht.
Op de Alto de Naranjo horen we een Tocororo, de nationale vogel van Cuba. 
DAAR zit ie... , ziet ge hem? (Klik op de foto).
Later in Bayamo. Klik hier.
