Dag nul

-...
-Chauffeur, chauffeur, doet de deur nog ne keer open!
-Want, wij reizen om te leren.
-Ja!
-...

We vertrekken vandaag vrijdag. Deze morgen Zaventem, Madrid en van-daar-uit naar Havana. We komen ginder toe om 21 uur plaatselijke tijd.
Ge zult veertien dagen weinig-of-niets van ons horen of zien op deze blog, omdat mailen en surfen redelijk duur is vanuit Cuba. (Feitelijk omdat we in Havana andere dingen te doen hebben dan in cybercafés te gaan surfen.) Maar daarna zetten we stuk voor stuk onze adventures op het net...

See you later, aligators, hasta luego, leguanen.

.......

Gisteren toch nog een paar goeie en interessante opmerkingen gehoord:

Bart: "Mijn vader is geweest; zeer streng in Cuba. Er is bvb geen vis te krijgen, omdat er bijna geen boten zijn. Er zijn bijna geen boten omdat er anders teveel mensen wegvaren."
Bart: "Het communisme dat KAN niet werken."
Luc: "Cuba? Dat zijn ginder niet dezelfde socialisten als hier. De socialisten hier; dat zijn bijna kapitalisten, hier. Die gasten ginder die geven niets toe, niets. Zeker niet aan de Amerikanen."
Francine: "Het was heel goed, de reis, heel veel gezien wij leven hier in een luilekkerland. Als je dat eens ziet hoe ze wonen. Maar ze zijn ook gelukkig, ze kennen niet anders."

Francine stuurde ons een uitbreid reisverslag. Dank u, Francine en Marianne.

Dag -1

Marijke, onze reisleidster stuurde ons een blog-mailtje. Een klein beetje breder dan Cuba: het eiland meer naar het oosten: "De Dominicaanse".
En op de site van Gustavo Pérez, enkele zeer mooie Cuba-foto's.

Hallo Dirk en Halil,

Voor wat lezen betreft: Tropische Trajecten van Portocarero ligt voor 6 Euro in de boekhandel. Er staat een wandeling in door Havana die we zeker gaan proberen te doen...
Ikzelf had een goede ervaring met 'In de tijd van de vlinders' van Julia Alvarez (Het boek behandelt een vreselijke periode uit de geschiedenis van de Dominicaanse Republiek binnen een verhaal vol liefde, vriendschap en saamhorigheid. Gebaseerd op feiten. In 1930 kwam in de Dominicaanse Republiek de dictator-generaal Trujillo aan de macht, die zijn volk onderdrukte. Wie zijn hielen niet likte mocht voor zijn leven vrezen, zo erg was het. Het boek vertelt het verhaal van de drie zussen die op de terugweg van een bezoek aan de gevangenis waar hun echtgenoten zitten, op zeer verdachte wijze een ongeluk krijgen. De vierde zus leeft nog en houdt de herinnering levend. Ze zit vol schuldgevoelens dat zij nog leeft. De zussen zijn de martelaren van de revolutie geworden: Las mariposas 'de vlinders'. Het verhaal wordt wisselend vanuit de verschillende zussen Mirabal verteld, door Patria,de oudste, erg godsdienstig, door Minerva, de meest strijdlustige, door Teresa, de jongste die een dagboek probeert bij te houden, en door Dedé, de nog levende. Hun verhaal vertelt over de verschrikkingen, over de mensen die verdwijnen, mensen die zomaar in degevangenis belanden, maar ook over moed, over het verzet. ) Intussen heb ik alles van haar gelezen.

Gans anders dan hetzelfde verhaal, verteld door Vargas Llosa : Feest van de bok

Een vriend van me, Gustavo Pérez, dichter, fotograaf, producer, die we gaan bezoeken in Camagüey heeft intussen een site :
http://www.falls.ch/cruz

Groetjes,
Marijke

Julia Alvarez; seeing the world clearly is how you begin to save it.

Dag -2

De laatste weken kregen we nog verschillende vragen/opmerkingen:

Jürgen: "Is Cuba geen vreselijk corrupt land? Is het niet daar dat coca hun grootste bron van inkomsten is?"
Filip: "In de plaats van mekaar (Cuba en USA) zo de hele tijd te bekampen, zouden ze niet beter het beste van de twee systemen nemen?"
Achiel: "Ze gaan u daar niet alles laten zien, alleen de schoonste kanten."

Luc: "Gaat ge naar Cuba, maat?"
Geert: "Het is daar dat ze 's morgens hun tanden kuisen met rum, maat."
Luc: "Zo moet dat zijn, maat! Ge hoort over Cuba veel goede zaken vertellen, maat."

Danny: "Is het daar waar zoveel gegokt wordt?"

Al jullie vragen-en-opmerkingen nemen we mee in-onze-valieze en we leggen ze aan de Cubanen zelf voor. ha ja.

.....

Daarnaast nog min-of-meer iets bij de opmerking van Filip, "het beste van de twee systemen". Maar dan in de minder mooie kant: Anne stuurde ons een mailtje over de USA-militaire basis/strafkamp/gevangenis, Guantanamo, helemaal in het oosten van Cuba.
Sinds 1898 zitten de Noord-Amerikaanse militairen daar op éénzijdige aanspraken die ze met zichzelf maakten.

Klik hier voor de tekst van de mail... en teken de petitie, maat.


Satellietfoto van Guantánamo Bay

Dag -3

"U sorteert, wij recycleren.

Vanuit onze syndicale achtergrond recycleerden we een aantal zuurbestendige laboschorten, die Halil en Dirk cadeau zullen doen aan het Cubaans ziekenhuis dat ze zullen bezoeken."

Dirk en Geert

Dag -4

Rita: "Waarom is jullie Havana-blog zo chaotisch?"
Wim: "Ja, ik vind hem ook chaotisch. 't Is waar."

De Havana-blog noemen wij, maar wie zijn wij?, niet chaotisch.
Halil en ikzelf noemen hem diep. Een sprong in het diepe is natuurlijk ook meestal een sprong in het duister, figuurlijk dan, vandaar de chaotische indruk?

We dachten hem juist nóg dieper te maken, de menselijke ziel is ook krater-diep, een heksenketel zelfs.
Algemeen geweten, ja? Nee? Met "ziel" bedoelen wij: het geheel der menselijke levenshandelingen. Ha?!

Nog dieper, wilden we onze blog maken, door er ook-nog de boekjes op te vermelden die wij en onze medereizigers zullen proberen verteren tijdens onze zeer lange trans-atlantische-vlucht. Wat is dat met sommige mensen, dat zij lezen? Lezen.

Een voorbeeld van coïncidentie, want ook dát hoort, willen-of-niet, bij de Cubaanse sfeer:

Vorige donderdag, 12 april 2007, kwam Sonja bij me op bezoek. Ik had ze uitgenodigd omdat ze geen boekje vond om op reis-en-op-het-vliegtuig te lezen. We overliepen een paar titels in mijn bibliotheekje en bleven hangen bij "De Grote Pianola" van Kurt Vonnegut. Op datzelfde moment, terwijl wij de achterflap overlopen, overlijdt in New-York op 84-jarige leeftijd, de schrijver.
Hij, Vonnegut, was jarenlang, vóór ik serieus werd, één van mijn favoriete schrijvers, zoals Frank Zappa jarenlang mijn favoriete muziek componeerde en vertolkte.
Met muziek luisteren ben ik gestopt, met lezen niet.

Dirk

Dag -13

Dimitri: " Cubaanse Nachten, ik geloof dat het zo heet, van Portocarero, zoudt ge moeten lezen."

Juist, Peter had me dat al aangeraden.

-----



Enkele zeer mooie Cuba-foto's. Klik op d'afbeelding.

Thank you, Bart Pogoda, & have a save trip through Venezuela.

Dag -14

Opening tentoonstelling Ché Guevara - Zottegem

Organisator: curieus Zottegem en Aalst en de Vrienden van Cuba i.s.m. stadsbibliotheek
Locatie: Stadsbibliotheek kasteel van Egmont,Heldenlaan, Zottegem
Prijs: Gratis
Datum: 06-04-2007
Uur: 20:00

Een tentoonstelling rond Ché Guevara, Cuba, Castro, revolutie, sigaren, rum… kortom alles wat een link met Ché heeft, gemaakt door lokale (Zottegem en Aalst) kunstenaars.
Deze tentoonstelling loopt tijdens de openingsuren van de bibliotheek van 6 april t/m 23 april.
De werken van de Zottegemse kunstenaars werden ook in Aalst tentoongesteld(24 maart t/m 1 april) en omgekeerd.

-----

En, ..., als contrast voor de vorige: Pensão Nova Goa